Samoistny opóźniony rozwój mowy (SORM) obejmuje dzieci, szczególnie dotyczy dzieci w wieku miedzy 3 a 5 rokiem życia, z reguły dzieci z tym problemem mówią mało lub wcale. Jeśli posługują się mową werbalną to ich słownictwo jest ubogie, komunikaty są mało rozbudowane, zdania proste, gramatycznie nieprawidłowo zbudowane, artykulacja zaburzona. Dzieci dotknięte tym problemem rozumieją polecenia, nie wykazują zaburzeń słuchu.

Terapia opóźnionego rozwoju mowy obejmuje:
• kształtowanie zdolności rozumienia mowy,
• wzbogacanie słownictwa biernego i czynnego,
• doskonalenie słuchu fonemowego,
• ćwiczenia prawidłowej artykulacji,
• rozwijanie umiejętności stosowania poprawnych form gramatycznych stosowanych w mowie dialogowej, opowieściowej, naukę identyfikowania, nazywania i wyrażania stanów emocjonalnych i uczuć,
• integrację wrażeń zmysłowych,
• stymulację pamięci i uwagi słuchowej i wzrokowej,
• doskonalenie sprawności ruchowej, manualnej, koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.

Niesamoistny opóźniony rozwój mowy (NORM) ma miejsce, gdy współwystępuje z innymi zaburzeniami np. upośledzenie umysłowe, uszkodzenia narządów artykulacyjnych, zaburzenia słuchu, zaburzenia neurologiczne.